Allemaal groen...en eerste oogst....

De eerste groenten van 2018 zijn geoogst :) 

Na een aantal jaren geen komkommers meer in de kas

gehad te hebben, dit jaar weer wel.

En ze gaan goed zeg...denk dat we binnen nu en een paar weken

alleen nog maar komkommers moeten eten...

Met die komkommers is het altijd "hollen of stilstaan"

of er komen er heel veel,

of de plant neemt even rust

en dan komen er even geen meer.

Dit jaar ook een paar sugarsnaps geplant,

en die doen het ook zo goed...

De  plant op zich is gewoon al heel mooi..

Ik heb ze alleen iets te lang laten hangen,

sommigen  zijn dus al erwtjes geworden...

Maar daar zit ik niet zo mee.

Gewoon koken of roerbakken en opeten. 

Verder dit jaar ook weer tomaten in mijn "kasmoestuin" 

Trostomaatjes 

en de pomodori of roma tomaat.

Nieuw in het assortiment

' kruideneetbareplantendieiknognietkende"

is de Rungia klossii,

ofwel de paddestoelenplant...

en inderdaad,

de blaadjes smaken naar paddestoel/chamignons

Ook een nieuwe tijm gekocht,

de vorige wilde niet zo...

en heeft het uiteindelijk niet gered.

Deze de Thymus vulgaris "compactus" doet het een stuk beter.

En natuurlijk weer een basilicum.

Die doet het elk jaar super goed in de kas.

Verder gaat het goed met de Peruaanse postelein

van de groenmoesmarkt. 

Al had ik de knolletjes eerst wel te diep in de pot gedaan,

en is er eentje door te veel water  half gerot.

Maar dat geeft niets, heb 2 van die potten net hieronder op de foto,

en het ding groeit zo hard, lijkt wel een bruidssluier...

Ook de vreemde Fagopyrum symosum (boomspinazie)

doet het goed..

Weet niet wat ik met de plant kan,

maar alleen de blaadjes zijn al zo mooi met die rode nerven.

Wat het niet doet is de Nieuw zeelandse spinazie,

er is van het hele zakje zaad maar 1 plantje uitgekomen...

Ook nieuw is de Oregano majorana...

ofwel de "echte marjolein"

Ik zet er thee van, net verse muntthee,

maar dan verse origanum majorana thee.

Heel speciaal van smaak,

pittig en krachtig, weet niet goed hoe ik het moet omschrijven.

denk dat niet iedereen het lekker vindt.

Fijne zonnige week...

Roos nr.52...Climbing Mrs.Herbert Stevens....

De rozen doen het erg goed dit jaar...

En zeker 2 weken vroeger dan 'normaal'.

Daarom weer eens een blog over een roos.

Nr 52 in onze tuin.

Climbing Mrs. Herbert Stevens,

is volgens "het boekje",

"een van de mooiste en elegantste doorbloeiende witte rozen"

En een van de puurst witte. 

"Wit met een gele zweem" staat er bij de omschrijving.

Toch niet helemaal waar, 

want de knoppen zijn bijna allemaal roze.

En naast wit met een gele zweem,

hangen er ook met een roze zweem.

Maar uiteindelijk worden ze wel allemaal wit.

De bladeren zijn vrij licht van kleur.

De hoogte wordt omschreven van 

1.75 tot 6 meter. 

Hier is hij een meter of 3

en zit tegen en over een rozenboog. 

En ik denk dat hij de 4 of 5 meter

wel zou kunnen halen tegen een muur

De roos is doorbloeiend 

en staat graag zonnig en warm.

Een goede klimroos voor tegen een muur dus.

Ze heeft een heerlijke frisse theeroos geur. 

Telkens als ik door de boog heenloop,

kan ik het niet laten om er aan te ruiken.

De bloemen zijn een beetje 'los'

en dat is schijnt  wat haar de elegantie geeft...

De roos is in 1922 geïntroduceerd door Pernet-Ducher .

Een Franse rozen kweker die leefde van 1859 tot 1928.

Hij was de 3e generatie rozenkweker,

en begon zijn kwekerij in 1879 in Lyon.

Hij kreeg een wereldwijde reputatie omdat hij in 1900

de "Soleil d'Or " (de eerste gele thee hybride )

op de markt bracht.

Hij had 2 zoons, 

en zijn  beide zoons werden gedood in WO1.

De rozen"Souvenir Claudius Pernet " en 

"Souvenir Georges Pernet"

zijn naar zijn zonen genoemd.

Omdat hij dus geen opvolgers had is zijn kwekerij

verkocht aan Jean Gaujard.

IJslandse klaproos...

Naast onze deur waar wij altijd naar binnen gaan,

staat een oud Frans tafeltje.

Daar heb ik altijd wat 'seizoen' plantjes of bloemen op staan.

Vorige week was ik met de kleinzoon bij het plaatselijke TC,

en hij zag deze Papaver nudicaule plantjes in pot  staan.

Ofwel de IJslandse klaproos/papaver

Zo mooi die rode bloemen,
die wilde hij wel eentje voor zijn lieve  mama meenemen,

of ik die wilde kopen :) 

Nu waren ze in de aanbieding, "2 voor "

de prijs weet ik al niet meer.

Was vast niet zo veel.

Hij wilde rood, oranje enz allemaal door elkaar.

Ik niet, ik wilde alleen rode...

Dus voor mij een plant uitgezocht met alleen rode bloemen..
en voor zijn lieve mama een met ook oranje erin.

en beide planten met veel knoppen natuurlijk. 

Blijkt na een paar dagen dat er toch een oranje verstekeling tussen zit.

Hierboven op de foto zie je hem al, helemaal achteraan.

Van origine zijn deze papavers geel van kleur,

maar intussen zijn er ook al rode-oranje-witte en zalmkleurige.

En hier zien we links alweer een andere kleur papaver verschijnen..

heel mijn idee van "alleen rode" is naar de maan gegaan.

Deze papaver nudicaule, is een kortlevende vaste plant, 

maar dus eigenlijk een soort van 2-jarige. 

In goede omstandigheden zal hij wat langer leven.

Ja, en zie naast de oranje verstekeling ook nog een witte...

En die goede omstandigheden zijn:

Een koele plek,

omdat ze oorspronkelijk uit het (sub) arctisch gebied komen.

En net toen ik dus een goede koele plek voor hem bedacht had, 

las ik dat die koele plek wel in de volle zon moest liggen....

Koele plek dus in de volle zon, 

maar hij kan niet tegen 'hitte' 

Dat verklaard ook waarom hij afgelopen week met het hete weer,

zoveel water moest, en er overdag steeds maar wat verlept bij hing.

Eigenlijk had de kleinzoon wel gelijk...

met al zijn kleurtjes door elkaar.

Ziet er wel vrolijk uit,

rood- wit-oranje

en intussen is er ook geel bijgekomen.

Qua grondsoort zitten we hier weer we goed,

lichte grond met goede afwatering...

Deze papaver is net als de "gewone klaproos" ook  giftig...

Alle delen, maar tijdens de bloei en zaadvorming

is de plant op zijn giftigst.

Varieert van buikpijn tot braken tot "bleek er uitzien".

De plant zou onder goede omstandigheden toch wel tot en met september

kunnen bloeien.

Maar dan is het wel verstandig om de vruchten (zaaddoosjes) eruit te knippen.

En die schijnen bij deze papaversoort zo leuk te zijn.

Er komt bovenop de vrucht een soort 'dekseltje' met gaatjes,

net als een zoutstrooier.

Dus ik ga er toch een paar laten staan..

En nu zag ik net ook dat er een zalmkleurige aan zit te komen...

Ook al zo'n mooie voorjaarsbloeier...

Wat ook een van mijn favoriete voorjaarsbloeiers is,

is de Lunaria rediviva.

De "vaste" of wilde judaspenning.

Ik vind hem veel mooiere dan de 2-jarige.

De kleur is zo mooi,

heel zacht lila...

Hij staat hier redelijk donker onder een grote sierappel,

Dus dan vallen die mooie bloemetjes nog extra hard op.

Heb net ook geleerd dat de 'zaad doosjes' of vruchten,

"hauwtjes" heten.

Deze hauwtjes zijn dus langwerpig,

en  niet rond net als van de 2-jarige judaspenning.

Deze keer mochten er een paar melkkannetjes

van mijn hotelzilver en rvs melkkannetjes verzameling mee op de foto.

Deze vaste/wilde judaspenning heeft hele mooie grote

hartvormige bladeren met kartelrandjes.

Dit blad blijft ook de hele zomer mooi.

Als hij op de goede plaats staat natuurlijk.

Dat is zon tot halfschaduw en niet te droog.

Hier staat hij de hele dag uit de zon,

dus dat gaat ook :) 

De plant wordt ongeveer  een halve tot 1 meter hoog.

Bloeitijd is van april tot juni.

Als je wat uitgebloeide stengels met die "hauwtjes" er uit knipt,

want op ee gegeven moment heb je er wel genoeg,

dan hoeft hij niet meer te zaaien.

Dan bloeit hij zelfs nog een keer. 

Al is het dan niet meer zo uitbundig.

HIER (KLIK) 

kun je meer lezen over  judaspenningen.

Fijn weekend,